Maandcolumn: De praktijk wijst het uit
De afgelopen weken berichtten de media weer volop over de vergrijzende financiële sector en het tekort aan goede, liefst jonge, nieuwe medewerkers. En ook ik hoor de verhalen van leden die grote moeite hebben met het werven van nieuwe medewerkers. Het is een serieus probleem, waar overigens niet alleen onze sector mee te kampen heeft. Samen met onze HR-commissie blijven we dan ook onverminderd zoeken naar manieren voor onze leden om studenten en werkzoekenden te enthousiasmeren voor een carrière in de adviessector. Blijven we contacten leggen én onderhouden met HBO's en MBO's. Blijven we de mogelijkheden en voordelen van duale leertrajecten onder de aandacht brengen. En blijven we succesverhalen met jullie delen.
Want die verhalen zijn er wel degelijk. Steeds vaker spreek ik namelijk ondernemers die géén moeite hebben met het werven van jonge nieuwe medewerkers en die het wel lukt om openstaande vacatures te vervullen. Sterker nog: ik hoor zelfs van advieskantoren waar het medewerkersbestand grotendeels bestaat uit jonge, nieuwe medewerkers die on the job het vak leren, de benodigde examens halen en een en al lof zijn over het adviesvak. Want áls ze eenmaal aan de slag zijn gegaan als adviseur, ervaren ze hoe waardevol financieel advies is en welke positieve impact ze daarmee kunnen hebben op onze maatschappij. Betere ambassadeurs voor het financieel adviesvak kunnen we ons niet wensen.
Maar de vraag die natuurlijk voorligt, is hoe je deze jongeren bereikt en aan je bindt. Wat ik hoor van de ondernemers die hierin slagen, is dat ze volledig gecommitteerd zijn aan het werven van deze nieuwe professionals. De een doet dat door contacten te leggen met opleidingen, door in de klas gastlessen te verzorgen, door goede stageplekken aan te bieden en door interessante afstudeeropdrachten te faciliteren. Weer een ander verleidt jongeren met een bijbaantje waar ze administratieve taken vervullen en zo tegelijk kennismaken met het adviesvak. Iedere jongere wil namelijk een centje bijverdienen en werken op een advieskantoor is weer eens wat anders dan vakkenvullen bij de plaatselijke supermarkt of voor dag en dauw opstaan om de krant te bezorgen.
En ja, eerlijk is eerlijk, wat ik van deze ondernemers ook hoor, is dat dat werven niet vanzelf gaat. Dat het hard werken is om dit voor elkaar te krijgen. Dat de kost voor de baat uitgaat. En dat je goed moet begrijpen wát voor die jongeren belangrijk is en wát ze zoeken in een baan. Het betekent dat je ook moet willen accepteren dat jouw eigen kijk op zaken als de werk-privé balans, kantoortijden en de voorwaarden, wensen en eisen die jij stelt aan wat een prettige werkomgeving is, niet per se in lijn liggen met hoe jongeren daartegenaan kijken. Met andere woorden: ook je arbeidsvoorwaarden moeten aansluiten bij datgene wat jongeren zoeken in een baan. En dat kan af en toe best wel even slikken zijn.
De krapte op de arbeidsmarkt lijkt de laatste tijd ietsje terug te lopen; de CBS-cijfers van het laatste kwartaal van 2024 tonen dat ook aan. Dat is hoopvol nieuws. Maar wat ik hier en nu vooral wil meegeven is dat goede collega's aantrekken voor een groot deel iets is wat je zelf in de hand hebt. Je moet het écht willen, doen en blijven doen, want het komt niet vanzelf aanwaaien. Maar het kán wel. De praktijk wijst het uit!
